Blij ei...

Zangles... al enige tijd omdat ik Nightwish wilde zingen. Niet wetende of ik uberhaupt sopraan kon zingen. Ik werd altijd betiteld als mezzo-sopraan tot... Al zou ik mezzo zijn, ook prima, maar zou inhouden dat Nightwish een tandje lager zou moeten. Kon ik ook mee leven, maar nu kan ik gewoon de originele hoogte pakken.

En dan heb je soms zanglessen waarbij je dansend, huppelend of als een blij ei naar huis gaat. Vandaag dus. Vandaag heb ik zangles en bij het omkleden besef ik dat eigenlijk niets op mijn lijstje heb staan. Ah, dan niets er ligt nog wel iets op de plank waar we wat mee kunnen. Ever Dream van Nightwish dus!

Het nummer wordt opgezocht en nog voor we starten zeg ik al tegen mijn zangdocente dat ik al gelijk vast loop. Zo laag, ik krijg het niet naar m'n zin. Nou, dat bepaalt ze zelf wel... Okee, we starten... ik heb nog geen 5 woorden gezongen. I told ya! Ik vind het lastig om dat lage deel te doen, terwijl het volgens mijn zangdocente niet eens zo heel laag is, maar zoals in mijn zangles: lage noten hebben ook ruimte nodig, maar het klinkt niet zoals ik dat wil hebben. Maar hoe pak ik dat aan dan, vraag ik haar. Leg je hand op je borst en probeer daar naar toe te zingen zegt ze. Dat vind ik ook lastig, ik wil teveel sturen waardoor ik teveel forceer. Ze denkt even en zegt dan: doe je ogen dicht en kleur naar mij. Dat doe ik en dan heb ik 'm. Ik moet 'm anders projecteren! Alsof er een kwartje valt!

Nog een keer en dan gaat 'ie goed en mag ik door naar het couplet en daar mag ik waarachtig blijven zingen. Na het refrein een stop en dan: het is eigenlijk best goed, zegt ze. 

Ik vertel haar dat ik afgelopen weken ineens het besef kreeg dat het repertoire van Nightwish binnen handbereik gaat liggen want als ik Ever Dream kan zingen dan komt er daarna een hele lijst die ik theoretisch ook zou moeten kunnen zingen... *vreugdedansje!* 

We pakken de draad weer op. Ik mag eigenlijk het hele couplet gewoon helemaal naar boven projecteren. Voor een deel deed ik dat al, maar dat mag ik gewoon stug vol blijven houden. En zo zing ik nagenoeg het hele nummer uit en kunnen we op sommige stukken het nog wel wat uitdagender maken door nóg hoger te gaan, want dat kan ik zat, volgens haar. Met mijn telefoon in de aanslag om op te nemen gaan we samen aan de slag. We hebben lol! Zij kent de tekst niet, ik wel. Dus ik zing de tekst en zij doet er op ooehhh nog een paar hogere bij. Dan heb ik een referentiekader en daarna doen we het nog een keer en heb ik die hogere ook! 

Ik zit de aankomende weken in de schuur want dat smaakt naar heeeeeeeeel veeeeeeeel meer! Maar niet teveel zegt mijn zangdocente, want het is heel inspannend én goed hydrateren. Dat het inspannend is kwam ik afgelopen weken ook achter. Na dit soort nummers te hebben gezongen was ik na anderhalf uur he-le-maal kapot, vertel ik haar. Daar kijkt ze niet van op, het is topsport, zegt ze. Ja daar ben ik inmiddels ook achter. Ik denk dat als ik zo'n hele show zou moeten zingen ik halverwege al strand. Hoe doen ze dat dan, vraag ik aan haar. Ja, conditie kweken, zegt ze. Ja, dat snap ik, maar op welke manier moet je conditie trainen. Ik denk dat ik ook wel een redelijke conditie heb, maar wellicht niet op het juiste deel. Door middel van sporten, vermoedt ze. Nou, dan nog maar is een tandje meer aan de bak, want die nummers wil ik gewoon kunnen zingen, basta! 

En hup als blij ei naar huis, whoop-whoop!