De kerstboom opzetten...

Nadat ik enkele jaren geleden een blog schreef over de 'piep'-lampjes van de kerstboom en ik stilletjes hoopte dat ik ze dit jaar vredig in de boom kon doen... Nope!

Gisteren is de kerstboom naar binnen gesleept. Afgelopen week heeft Mathilde de ramen al vol geplakt met kerststickers, nu dan nog de kerstboom. 

Elk jaar gaan mijn gedachten weer terug naar jaren geleden. Samen met mijn moeder en mijn schoonmoeder kerstspullen kopen omdat ik voor het eerst een kerstboom ging zetten en natuurlijk niets had. Ik had al wel duidelijk een beeld wat ik wilde hebben en zo toog ik met mijn moeder en schoonmoeder naar een tuincentrum en liepen we naar de kerstafdeling. Lampjes, ja, natuurlijk lampjes. Ik zoek en zoek en zoek, maar ik wil natuurlijk weer iets hebben dat niet in de mode is. Ik wil kaarsenlampjes. Geen kleine lampjes die je met een snoer rond de boom draait maar kaarslampjes die je met een knijpertje aan de takken doet. Maar dit jaar lijkt het alsof ze niet in de winkel liggen. Daarna de kerstversiering. Welke kleur? Zilver, is het stellige antwoord. Ik wil gewoon zilveren ballen in diverse maten. Daarnaast worden er pegels en bewerkte kerstballen aangeboden, maar die wil ik niet en na 'tig' keer de bewerkte ballen en de pegels af te hebben gewezen geven mijn moeder en schoonmoeder het op. Okee, je wil dus enkel onbewerkte zilveren ballen in de kerstboom? Ja, antwoord ik. Weet je het zeker? Ja, ik weet het zeker! Ik zoek diverse bij elkaar en die doe ik in mijn karretje. Slingers in de boom? Hell, no! Ik wil geen slingers in de boom en ik word aangekeken en er wordt gezucht. Geen slingers? Nope! Haakjes voor de kerstballen? Nope... ze worden steeds wanhopiger. Wat heeft ze in haar kop zitten? Enkel onbewerkte zilveren ballen, kaarslampjes en geen slingers... We gaan verder. Ik heb enkel nog maar kerstballen in het karretje liggen, een standaard? Nee, ik zet de kerstboom in een rieten mand. Nergens te vinden natuurlijk want dat was ook niet in de mode. Een piek? Een zilveren? Nope, ik wil een strik van zilver lint met soort ijzerdraad erin zodat ik 'm mooi in vorm kan strikken. Alsof mijn moeder en schoonmoeder het in Keulen horen donderen. What the heck! Mijn (schoon)dochter wil geen piek in de kerstboom? Dat kan niet, dat bestaat niet, denken ze. Het zilveren lint (met sterren) vinden we op de kerstafdeling, dus die belandt ook in mijn karretje. Wat verder nog? Kaarslampjes zijn niet te vinden, dat zal nog een hele toer worden volgens de beide dames. Rood lint, smal, antwoord ik. Wat wil je daarmee als we ondertussen bij het lint staan. Er worden diverse maten aangeboden, maar ik wil echt wel smal lint hebben en ze laten me diverse maten zien, ja, deze wil ik! Wat moet je dan met dat rode, smalle lint? Daar ga ik de kerstballen mee in de boom strikken. Ik zie ze elkaar nog aankijken!

We hebben uren zoet gebracht op de kerstafdeling en eigenlijk valt het een beetje tegen wat ik heb weten te vinden voor de kerstboom en dan op het allerlaatst vinden we nog een paar verloren verpakkingen met kaarslampjes. Die belanden ook in mijn karretje en zo heb ik dan toch nog wel wat bij elkaar gevonden.

Ca. 5 jaar later verwissel ik de mooie, zilveren kerstballen deels voor plastic kerstballen omdat er een paar katten rondlopen in huis en we geen idee hebben wat de katten met de kerstboom doen. De plastic ballen hang ik onderin en de mooie ballen bovenin. Echte ongelukken in de vorm van omvallende bomen hebben we niet gehad en we hebben een jaar gehad dat we de boom vast gezet hebben aan de bovenkant voor het geval dat, maar tot nu toe enkel af en toe is een plastic bal die uit de boom gemept is. 

Weer terug naar vandaag. De kerstballen knoop ik nog steeds met rood lint in de boom en heb ik nog altijd een zilveren strik in de boom. De kerstballen is een ander verhaal. Ik moest water bij de wijn doen nadat onze dochter kwam. Die vond die zilveren ballen natuurlijk helemaal niets. En zo kwamen er paarse kerstballen bij, Frozen kerstballen, sneeuwpoppen, vogels met (vreselijke) veren, engeltjes enz. In mijn beleving de meest vreselijke dingen. Oh, ja, kersthuisjes... oef! De rieten mand die ik had is er ook niet meer nadat ik iets te ruig de kerstboom in de rieten mand had gezet en 'm met harde hand recht drukte en de mand helemaal uit z'n fatsoen drukte. 

Gisteren is 'ie dus naar binnen gehaald en zo staat 'ie een nacht onversierd in ons huis en wordt de boom door de katten van A tot Z bekeken en heeft mijn dochter een poging gedaan om de lampjes alvast uit de knoop te halen. Vanmorgen ligt dat hoopje lampjes, ja, kaarslampjes, er nog. Ik heb 2 strengen en wie ze nu zo in een zak in de doos gemikt heeft... geen idee. Maar mijn dochter krijgt ze niet uit de knoop, dus doe ik vanmiddag een poging. Ik begin optimistisch en als mijn dochter korte tijd later beneden komt vraag ik of ze me wil helpen om het snoer recht en een klein beetje strak te houden. Een uur later zijn ze nog niet ontward. Heb ik van de bank plaats gemaakt op de grond. Eerst op mijn knieën, kleermakerszit, weer op mijn knieën en zo schuif ik de hele kamer door maar tot ontwarren komt het deels. Ik kijk op mijn horloge... potverdikke, ben ik alweer ruim een uur bezig en ik zie het niet, het laatste deel zit zo vreselijk in de knoop. Als ik aan de ene kant ontwar, gaat 'ie aan de andere kant weer in de war, ik snap niet hoe het kan en mijn geduld raakt ook wel op en mijn 'trauma' van een paar jaar geleden... Hier heb ik zo geen zin in. Er zit nog een andere streng in de zak, die controleer ik in het stopcontact... niets. Nog is... weer niets. Ik weet het wel. Pak de zak en druk de streng die het niet doet er weer in en de streng die ik niet uit elkaar krijg? Die stop ik er ook in. De kosten wegen niet op tegen de baten en om te voorkomen dat ik woest wordt... de container dus. Trek mijn jas aan maan mijn dochter dat ook te doen. Nieuwe lampjes. Ik ben er weer lekker op tijd bij! Nergens kaarslampjes meer en het is overal zooooooooo druk. Laat maar! Ik heb nog een streng in de vensterbank liggen die ik tussen de kersthuisjes gedrapeerd heb, die pak ik wel. Geen kaarslampjes maar gewoon zo'n streng die je langs de kerstboom wikkelt. Deze streng zat ook niet in de knoop want die had ik op een stuk karton gewikkeld en aangezien we maar een klein deel van de streng tussen de huisjes hadden gedaan zit 'ie voor een groot deel nog gewikkeld op het karton. Wel halen we nog gauw even kinderwijn en dan weer naar huis. Ik ben van mijn geloof gevallen. Geen kaarslampjes... Samen met mijn dochter drapeer ik de lampjes om de boom. Hangen we de kerstballen erin. Ik de zilveren waar ondertussen wat meer variatie in is gekomen en zij hangt de meest afschuwelijke vogel-veren-dingen, engeltjes, andere vreselijk ballen erin en niet te vergeten, geen slingers, maar een kralensnoer, dat was de toegift. Nog voor we klaar zijn heeft Felix al een bal uit de kerstboom geript, heeft Bram ruzie gehad met wat takken van de kerstboom. Het poppetje op de slee onder de boom is er al 'tig' keer af gemept door de katten en de cadeautjes onder de boom, waarvan ik voor de helft al niet meer weet wat ik gekocht heb, zijn ook in trek bij de katten vanwege het krullint. Het gaat goed zolang het goed gaat!