Een eigen plek... kot...

De plek waar ik begin dit jaar van start mee ging. Een plek waar ik aantekeningen, andere papieren, oplaadbare muziekspullen kwijt kan…

De plek waar ik aan 'de jongens' vroeg of ze het dakbeschot netjes konden maken en dat ik vervolgens ging schuren en schilderen evenals het raamkozijn en de deur. Waar ik 2 van de 4 muren bombastisch groen schilderde en de andere deed ik wolwit behang met zwarte bloemen.
Ik weer bij 'de jongens' vroeg of ze de vloer voor me wilden leggen die ik vervolgens aflakte. Een enkele keer onder toeziend oog van onze kat Felix die ook gelijk prompt met zijn achterpoten in de lak ging staan en ik daarna op pad ging voor plinten die 'de jongens' er voor mij weer aan maakten.

Het bureau waar 'de jongens' de bovenkant af gezaagd hebben, het gedemonteerd hebben en het naar boven brachten en het weer in elkaar hebben gezet en ik het ladekastje omtoverde van blauw naar zwart. Mijn oude ladekastje van thuis weer hervond en de comfortabele fauteuil die mijn dochter uit haar kamer geknikkerd had nu een plekje heeft in mijn kot.Het bureau staat op z'n plek. Het zwarte ladekastje is er weer onder geschroefd.
Een plaat voor onder de bureaustoel vond ik ook nog ergens achter verstopt. Die poetste ik schoon en zo vond het een plek onder mijn bureaustoel. De bureaustoel die ik nog moest kopen.

Zo begon de herfstvakantie: Een doekje over het bureau, door het zwarte ladekastje, mijn oude ladekastje van thuis en vervolgens schroefde ik de nieuw gekochte bureaustoel in elkaar.
Een trip naar de winkel voor iets van een pennenbak, nietmachine, perforator, bureaulamp en zo wordt het steeds meer mijn plek. De comfortabele fauteuil bewerkte ik grondig met de stofzuiger, evenals de vloer en vervolgens dweilde ik de vloer. Werkbaar is het!De dinsdag in de herfstvakantie ga ik met mijn dochter naar de stad. Nog even kijken of ik een leuk tafeltje op de kop kan tikken. Dat vind ik en schroef ik 's avonds in elkaar. Staat nog geinig ook zo naast het fauteuil. Daarna haal ik de spullen naar boven die ik beneden allemaal in bakjes en dozen gedaan heb. Uitzoeken, wat is er nog en wat kan weg en wat wil ik nog gebruiken?

Ik vind 'tig' pennen en geef mezelf een verbod op het kopen van pennen, evenals whiteboardstiften en permanent markers. De whiteboardstiften kunnen wel weer naar beneden. In de schuur hangt een groot whiteboard.

Mijn computer erbij, mijn aantekening waar nodig opgeborgen en waar nodig nog bij de hand. Via marktplaats vind ik een monitor die ik op mijn computer aan kan sluiten en zo wordt het steeds meer mijn 'werkbare' plek.

Hier ga ik mijn administratie doen, hier volg ik stapje bij beetje de on-line cursus van Logic, hier ga ik voor een deel praktische dingen doen met Logic en muziek en dat andere deel zal (nog) in de schuur blijven, hier luister ik muziek, hier bereid ik me voor, hier bereid ik mijn muziek voor, hier bereid ik en hier bereid ik… nou vul het maar in!

Maar ook de andere kant van de medaille. Dit is de plek waar tot mezelf kom, waar mijn gedachten mogen -en kunnen- stromen, waar ook stilte is tegenover het contrast van de (bombastische) muziek, hier lees ik, hier denk ik na voor mijn werk, over het leven, hier word ik bewust of ga ik gewoon een boek lezen (al denk ik dat dat een illusie is) Hier is het verzamelpunt én het rustpunt van MIJ!

Het is bijna een mantra!

Maar na dat gehobbel en heen en weer gesjouw zijn we op wat kleine dingen na klaar!
Misschien nog een paar leuke (boeken)planken aan de muur en nog iets voor het raam. Ik weet nog niet wat, waarschijnlijk gewoon een gordijn.

Anyway, het is werkbaar en zo zit ik zondag met een deel cursus en een aantekeningenblok in mijn kot. Rotzooien en bewerken in projecten waar ik niets aan kan verknallen of ik werk in het kopie.

Nu nog de rest weer reorganiseren, maar er is nog wat anders… er is een stroom aan ideeën op gang gekomen die maar niet stopt. Mijn kop stroomt over, over van ideeën, over van de input die ik krijg van de on-line cursus. Het één geeft een soort domino-effect naar het andere. Net zoals bij domino… je tikt één steen aan en de hele rij valt achter elkaar om. Ik tik één idee aan en tegelijkertijd staan er 15(ik noem maar een random getal) andere ideeën op!

Enige tijd geleden werkte ik al wat ideeën uit. Daar kwamen de afgelopen dagen nog weer wat bij en zo kladder ik ouderwets 30 kantjes vol met ideeën en een lamme hand van het schrijven. De kleine multomap puilt onderhand uit. Daar zaten al aantekeningen in van de cursus en door middel van tabbladen voeg ik daar ook mijn uitgeschreven ideeën aan toe.

Wanneer stoppen al die ideeën? Of andersom beredeneerd: wellicht waren ze er altijd al wel, maar krijgen ze nu pas letterlijk de ruimte…

Ondertussen stamp ik de privé-was weg, daar was de afgelopen week niet veel van gekomen met al die wissels die er waren in de herfstvakantie. Het overgrote deel privé-was is weg en nu moet ik ook nog haast maken met de was van het beddengoed van de huisjes anders loop ik daar ook spaak.