Kerstboodschappen

Vandaag, 23 december 2024, staan de kerstboodschappen in de agenda. Het is maandag en de eerste dag van mijn 'vakantie', voor zover je het vakantie kunt noemen. Ik heb mezelf vrij gepland, maar de dagen stromen zo vol met andere dingen en om nou te zeggen dat het huishouden mijn favoriete bezigheid is, nou nee, niet echt. Ik vind dat ook gewoon werk en die boodschappen ook.

Anyway, het komt natuurlijk niet vanzelf binnen waaien, dus vanmorgen ook gewone tijd eruit! Ontbijten en een kop koffie en dan een workout, douchen en dan een boodschappenlijstje en dan op pad. Voor een deel heb ik al wat binnen, maar nog niet alles. Mijn dochter trek ik uit bed, zij kan mooi meehelpen én mijn boodschappenlijstje afstrepen en zo gaan we op pad. De parkeerplaats bij de eerste winkel is vol, maar nog wel plek. Ik moet wel 'tig' keer steken om erin te komen maar dat lukt! Muntje voor het karretje en naar de winkel. Mijn dochter rijdt met het karretje en streept het lijstje af en weet ook nog wel wat extra te scoren wat niet op het lijstje staat... Daarna door naar een andere winkel op een winkelcentrum. Want moet nog naar de drogist voor nieuwe pleisters, visdraad en ijs, italiaanse kruiden en basilicum. We starten de zoektocht naar pleisters voor mijn verbrande hand. Ik heb er nog een paar in huis liggen, en aangezien ik voorlopig nog wel zo loop is wat extra geen overbodige luxe. Bij de eerste drogist vind ik ze niet, ja, nog veel groter, maar in dit geval kan groot ook té groot zijn, dus door naar de volgende drogist. Daar vind ik na lang zoeken huismerk pleisters en neem, bij gebrek aan beter, dat pakje maar mee. Bij de kassa word ik erop gewezen dat het 2 halen, 1 betalen is en haalt mijn dochter nog een verpakking. Buiten trekken we gelijk de pleister eraf. Ik had er één op zitten, geen idee wat voor één, maar hij lag er al half naast. Halen een nieuwe uit de net aangeschafte verpakking en die plakken we erop. Ai, past niet lekker en de pleisters zijn ook wat stug. Nou, die 5 tellen moet het maar. Door naar de winkel voor visdraad. Die kunnen we niet vinden, maar wel de winkel uit met een set scharen want de scharen die in huis liggen zijn echt bagger én knippen we buiten even wat in de pleister zodat 'ie wat beter zit. De volgende winkel voor visdraad... ook niet, maar vind ik ander draad waar ik het ook wel mee kan maken. Dus dat kan van het lijstje af. Dan door naar de supermarkt voor de kruiden en het ijs. Dan weer de parkeergarage in naar de auto. Inmiddels staan er, vanwege de drukte, verkeersregelaars om alles een beetje in banen te leiden en dat gaat prima. Thuis de boodschappen opruimen en die pleisters van het huismerk? Drama. Een nieuwe erop en mijn dochter knipt 'm weer wat in met de nieuwe schaar en dan nog zitten ze niet fijn, dus draai ik er maar weer een tape omheen. Ik heb enkel nog wat wijn nodig en dan heb ik alles. Wijn haal ik hier bij de plaatselijke slijterij en aangezien de auto niet meer op de stoep staat besluit ik lopend te gaan met mijn boodschappentrolley. De lege kan ik lopend meenemen aan mijn verbrande hand en de terugweg sleep ik 'm wel mee aan de andere hand, bedenk ik me. Trouwens nooit geweten dat die dingen een boodschappentrolley heten, wij noemen het hier een 'truttenkar'. Aangezien ik me met mijn goede winterjas me 3 slagen in de rondte gezweet heb trek ik mijn dunne winterjas aan. Ik ga lopen, dus ik loop me wel warm. Dus gewapend met een truttenkar loop ik naar de slijterij. Halverwege bedenk ik me dat ik ook mijn nette sneakers nog aan heb... wie zegt dat ik dat stuk zonder blaren ga lopen? Kak, ja, ik zie het wel. Als ik bij de slijterij aangekomen ben word ik, ondanks de drukte, vlot geholpen. Een paar flessen rode wijn en een paar flessen witte wijn. De verkoper doet ze in een doos en zegt: ik loop even met u mee om ze in de auto te zetten... Ehm... ik ben lopend, zeg ik. Er valt een stilte... hij is er, denk ik, stil van. Tja, welke idioot gaat er nu lopend met een truttenkar wijn halen? Ik dus. Hij wijst naar mijn truttenkar. Is die van u? Ja, antwoord ik. Zal ik de doos daar dan in doen? Waarop ik antwoord: lijkt me een goed idee, ik had al handdoeken meegenomen voor de zekerheid. Oh, maar dit doosje werkt vast beter, antwoordt de verkoper. Dat denk ik. De doos wordt in mijn truttenkar gedaan en, na het betalen, vertrek ik weer. Gewapend met mijn truttenkar terug naar huis, ditmaal aan mijn andere hand en... het is kouder aan de kop dan ik dacht, dus de capuchon van mijn jas trek ik over mijn hoofd tegen de kou! Thuis sleep ik de truttenkar naar binnen. Een deel van de wijn pak ik in en zet ik onder de kerstboom en een deel bewaar ik voor mezelf voor de kerstdagen.

Overigens geen blaren gelopen op mijn nette sneakers! 

Voor degenen die dit lezen: Goede Kerstdagen en Gezond Nieuwjaar!