List & Shaffy

Nadat ik vandaag juf gespeeld heb bij onze dochter, maak ik mijn dagelijkse rondje op internet door de kranten/nieuws. Mijn oog valt op het bericht Liesbeth List (78) overleden...

Ach, Liesbeth List... ik mijmer.

Denk terug aan mijn tijd, vroeger. In onze blauwe auto met vouwwagen door de binnenwegen naar Zuid Frankrijk en tot in oneindigheid werd de cassette van Edith Piaf gespeeld. Helaas kon de cassette de warmte van het warme Zuiden niet aan en ging Piaf een beetje zweverig zingen met een aardappel in haar keel. Wij, als kinderen, schreeuwden mee: Non, je ne regrette rien. We wisten niet half wat het betekende.

Als kind, puber, je afzetten tegen de muziek van je ouders. Toch, werd er wel van alles gedraaid, maar hedendaagse muziek werd door mijn ouders toch wel minder gewaardeerd en wij als kinderen konden niet altijd de muziek van onze ouders waarderen. Er werd muziek gedraaid van klassiek tot Cliff Richard, maar ook Elvis Presley, Bee Gees, maar ook Piaf, Joan Baez en zo af en toe was er ook ruimte voor 'onze muziek' (die later ook zweverig ging zingen met een aardappel in de keel van de warmte).

Als puber hield ik van rock, hardrock, metal. Nog, al kan ik tegenwoordig de muziek van 'vroeger' ook zeer waarderen. Daar valt List ook onder. List die Piaf vertolkte, maar ook de List samen met Shaffy. Ik denk terug. Pastorale is misschien nog wel het meest bekend van dit duo. Shaffy is sinds 2009 niet meer onder ons en nu List ook overleden.

En zo verliezen we de generatie die, denk ik, vooral mijn ouders kenden, maar voor mij ook typerend en kenmerkend zijn uit de 'oude' tijd. Shaffy, List, Brel, Piaf om het in chansonniers (en een zwak voor de Franse taal) te zeggen, maar ook Presley, Holly en de generatie daar weer na Prince, Bowie... en ik zal er vast wat vergeten zijn, maar ze hebben allemaal, op hun eigen manier, een stempel achtergelaten op de muziek.