Sporten, coördinatie en de hete kachel

Daar ben ik dan alweer... sporten... Afgelopen periode ben ik thuis gestart met sporten omdat ik in het nieuwe jaar een sportschool op ga zoeken en geen flater wil slaan, dus hard aan het werk!

Ik lees ook dat sporten je snelheid kan verbeteren, maar ook je coördinatie, maar na een week sporten heb ik daar nog niet veel van gemerkt, ik heb wel gemerkt dat mijn coördinatie wat verbetering kan hebben...

Afgelopen woensdag heb ik de werkplaats opgeruimd en de houtkachel aangemaakt omdat er 's avonds een vergadering is in onze werkplaats. Ik zet de kachel niet voluit aangezien ik anders aan het heen en weer blijf lopen en hout blijven vullen, dus zachtjes en af en toe kijken en hout aanvullen en is de ergste kou er uit. 

Rond 19.30 uur vertrek ik naar de werkplaats, ik heb nog niets gehoord, zouden ze er al zijn? Ja, ze zijn er en de houtkachel hebben ze zelf verder open gezet en er kan ook wel weer een blokje op en loop ik naar de kachel. Ik buk om het deurtje van de kachel open te maken en tegelijkertijd tets ik met mijn achterwerk tegen een volle kruiwagen waardoor ik voorover val... ik worstel me bij de kachel weg en toch gebeurt het: mijn hand op de brandende kachel, kut! Ik word weg gehaald bij de kachel en gooi nog een paar blokken op de kachel en dan maar is even naar mijn hand kijken. Ik kijk: ja, verbrand, dat kan ook niet anders. Potverdikkeme! Terug naar binnen en dan eerst maar is onder de kraan. Nadat ik mijn hand rijkelijk met water heb gekoeld doe ik er een klodder zalf op en een pleister en loop weer terug naar de werkplaats om de vergadering bij te wonen. 

De vergadering neemt redelijk wat tijd in beslag, maar ondanks dat, is het ook gezellig en bij binnenkomst in huis nog even wat drinken en naar bed. 

De volgende ochtend word ik wakker. Die hand... hmpf... lekker is anders en ik moet vandaag werken, lees veel harken, nou, dat gaat goed komen met zo'n verbrande hand... Eerst maar is ontbijten en koffie met de jongens en dan maar verder bekijken. Eénmaal terug in huis haal ik de pleister eraf en komt er een dikke blaar tevoorschijn. Dáárom is het zo geïrriteerd! Zo kan ik niet fatsoenlijk harken en besluit ik de blaar door te prikken. Alhoewel, ik schijt 7 kleuren, dus mijn partner doet het. Hij houdt de naald even in het vuur, pakt mijn hand en prikt 'm door en ik sta er broekenschijtend naast, maar dat voelt een stuk beter. Steriel gaas erop, hand verbinden en verplicht handschoenen aan tijdens mijn werk om infectie te voorkomen. 

Als ik ben aangekomen op mijn werk moet ik even zoeken naar een handige manier om te harken. Die vind ik en rond ik mijn werk netjes af. Het steriele gaasje is een eigen leven gaan leiden en vind ik bijna tegen mijn pols aan en ondertussen heeft de blaar zich weer gevuld. Ik kan wachten tot mijn partner er is, maar daar heb ik geen zin in. De naald waar hij vanmorgen mee geprikt heeft kan ik niet vinden en pak ik een schaar met een spitse punt en hou die even in het vuur en dan knip ik in de blaar. Een nieuw steriel gaasje erop en opnieuw verbinden. Daarna naar de drogist voor pleisters die ik op mijn hand kan plakken en wat nieuwe gaasjes want de laatste zit nu op mijn hand. 

De avond voor ik ga slapen kijk ik nog even. Het ziet er best netjes uit en besluit ik vannacht er niets op de doen zodat het kan drogen en dan morgen een pleister erop. En zo doe ik dat. Vrijdagochtend plak ik er een pleister op en doe ik nog een workout... dat was niet handig, want na die workout ga ik douchen. Sta ik daar alleen in de badkamer. Wie helpt me met die zak om mijn hand? Er is niemand, dus niemand kan die zak om mijn hand binden dus doe ik het zelf en onder de douche kom ik er al gauw achter dat ik het niet goed dicht geplakt heb en heb ik onderaan bij mijn hand een dikke bel water hangen. Ik maak een gat in de zak zodat het water eruit kan en hou ik mijn hand naar beneden en dan maar gauw korte metten maken met dat douchen. Aankleden en dan heb ik nog wat afspraken staan en haal ik gelijk de wekelijkse boodschappen. 's Avonds trek ik de pleister er weer af zodat het kan 'luchten'. 

Zaterdagochtend 6.00 uur word ik wakker. Wat doet die hand zeer! Bed uit en naar de badkamer en dan even kijken. Ja, een brandblaar... ik pak een washandje uit de kast en hou het onder de kraan. Koelen dan maar, wellicht helpt het en dan weer terug naar bed. Ik draai nog wat en dan? Misschien er maar uit gaan want dit wordt niks. Blijkbaar val ik toch weer in slaap want om 9.45 uur schrik ik wakker. In mijn pyjama ga ik naar beneden en eerst maar is een kop koffie. Geen fuck zin vandaag, maar toch nog maar even langs de LoKa en die hand... Jasses! Ik krijg mijn jas haast niet dicht en loop naar de LoKa en die hand gaat steeds meer zaniken. Hij is ook helemaal dik en blauw zie ik en de kou werkt ook niet in het voordeel, dus stop ik 'm maar in mijn jaszak en aan het eind van de dag ben ik er helemaal zat van! Hoe dan?! Ik ben ruim 2 dagen verder en nu gaat 'ie ineens dwars doen! Dik, blauw en ook helemaal stijf. Ik kan mijn hand haast niet meer strekken en dicht doen ook niet. Wat ga ik nou doen? Een pleister erop met een steriel gaasje. Ik vraag of mijn dochter de verpakking open wil knippen en biedt ze aan om de rest ook te doen. Ze legt het steriele gaasje op mijn hand en pakt wat leukoplast om het vast te maken. De dikke op mijn handpalm en de dunne tussen mijn vingers door, ze vraagt mijn hand te strekken, dat lukt maar moeizaam en met mijn andere hand erbij strek ik mijn hand. Zo moet het maar weer. Aan het eind van de middag nog even gauw een kerstboom scoren met mijn partner. Normaal regel ik dat zelf, maar kan die boom met zo'n zere klauw niet eens oppakken, laat staan achterin de auto drukken. Wat een gezeur, ben ook gelijk van iedereen afhankelijk en mijn partner zint het ook al niets dat mijn hand pijn doet, dat na ruim 2,5 dag? Hoe dan?! Ik weet het wel, als dat morgen nog zo is, dan lig ik maandag bij de huisarts voor de deur!

Afgelopen nacht heb ik goed geslapen. Het steriele gaasje heb ik erop laten zitten en dat zie ik straks wel. Mijn hand is wel wat stijf, maar niet meer zo erg als gisteren. En: er mankeert niets aan mijn benen, dus ik ga gewoon wandelen. Ik doe een dikke want aan zodat de kou er niet zo op slaat en gewoon gaan. Halverwege gaat 'ie irriteren, ja, die hand hangt naar beneden. Hand maar omhoog en hij is zo warm door het wandelen dat ik gewoon zweet in de want! Dus de want ook uit! Dat is het toch ook niet... want maar weer aan en hand omhoog. Het ziet er fraai uit, NOT! Daarna doe ik nog een workout, maar geen workout met dumbbels want die kan ik niet vasthouden, maar de workout die ik deze week al vaker heb gedaan. Ik ben benieuwd of ik vorderingen ga merken als ik dit stelselmatig volhou. Daarna nog een cooling down en dan douchen. Ja, kak, hoe ga ik mijn haren wassen als mijn hand straks weer in de zak zit? Ik wil het niet nóg een keer overslaan... Okee, mijn partner plakt de zak weer dicht, ik doe mijn hand niet té strak in de zak, dan kan ik zelf ook nog wat doen en hij wast mijn haar, de rest lukt zelf wel en de gel in mijn haar wil mijn dochter wel doen, maar dat lukt me gelukkig zelf! 

Wat een gedoe zeg! Gelijk onthand als een hand wegvalt en gelijk van iedereen afhankelijk. Hopelijk is het binnen een afzienbare tijd beter!