Zenuwen omzetten naar energie

Nadat ik zaterdag jl. meegedaan heb aan de workshop Samen Soleren had ik de dinsdag erop, dus afgelopen dinsdag, weer zangles.

Zangles heb ik 1x per 2 weken. Dan zou je denken: plenty tijd om naar stof van je zangles te kijken. Nou, de praktijk valt altijd vies tegen! Zo ook de afgelopen weken. Ik heb niet veel gedaan zowel niet voor mijn koor, mijn zangles en de voorbereiding voor de workshop omdat ik geveld werd door migraine. Ik kwam al achterop te liggen, dus alles liep wat klem.

Dus... ik heb niet veel aan mijn zangles gedaan. Wat ik wel gedaan had was de muziek op mijn telefoon zetten en het af en toe afgespeeld. En zo kom ik aan op mijn zangles en kom ook maar gelijk met het water voor de dokter dat ik niet veel gedaan heb. We gaan het zien antwoord mijn zangdocente.

De 2 weken ervoor ben ik aan de slag gegaan met het opgegeven stuk en had ik er wel wat naar gekeken, maar bleek ik, bij het lastigste stuk te zijn begonnen en meldde ik ook dat ik het niet echt lekker van de grond kreeg. Achteraf viel het best mee, zeker met de handvaten die ik tijdens de les kreeg en had ik in die 2 weken natuurlijk mooi toe kunnen passen, maar niet gedaan.

Eerst even inzingen en ondertussen vertel ik dat ik naar Samen Soleren ben geweest en bespreek ik mijn zenuwen. Ja, dat begrijpt ze, maar een vorm van zenuwen zal je moeten accepteren, maar het moet niet de overhand gaan krijgen. Vooral dat dus, niet de overhand krijgen. 

We starten met het opgegeven stuk. Quis est homo uit Stabat Mater Pergolesi. Het is een duet alt en sopraan. Voor mij de sopraanpartij. Bij het eerste deel 'In taaaaaanto supplecio' had ik de vorige keer al gelijk de eerste vastloper. Daar kreeg ik handvaten voor en moet ik aan denken en mijn zangdocente is tevreden! Pfieuw! Blijkbaar heeft het luisteren ook zin gehad.

Daarna nog het laatste stuk, dat is minder moeilijk. Dan nog even over de workshop. Zenuwen moet je omzetten naar energie, zegt ze. Dat vind ik een mooie uitspraak! Nu nog in praktijk...

Hier de link naar het opgedragen stuk: Stabat Mater Pergolesi-Quis est homo

En de volgende opdracht: Stabat Mater Pergolesi - Stabat Mater (de eerste 5 minuten)

Als je dan het eerste stuk, Quis est homo, geluisterd hebt dan denk je: waarom ben ik geen alt of mezzosopraan? Zo mooi en warm gezongen door Marianna Pizzolato, maar nee, ik ben sopraan, dus de sopraanpartij. De eerste inzet van het stuk vind ik ook erg mooi gedaan door Anna Netrebko. Wat de voordelen zijn van sopraan-zijn... Uhm... in ieder geval dat je in het hoge register overal overheen kunt toeteren... 

Eerst maar is kijken hoe we de zenuwen om gaan zetten naar energie!